Bir kız düşün sevgilim.. Çıkmaz sokağın en dip soğuk kaldırımında , titreyen ellerinden oyuncağı alınmış bir kız. Kör, sağır, dilsiz, hissiz bırakılmış..Kızıyorsun biliyorum bana ama düşün sevgilim .. Dört bir yanında düşlerinin bile kendisiyle dalga geçtiği bir kız. Hayatı babasının doğum günlerinde hediye ettiği masal kitaplarındaki gibi zanneden, oyun bilmeyen, yalan söylemeye çalıştığında yanakları kıpkırmızı olan bir kız ..
Ateşi hiç bilmeyen.. Suda boğulmuş insanların nefes kokularından anlayamayan.. Yanına, o soğuk kaldırımına biri oturup, anlatmaya başladığında her kelimesini, masal bu ya, gerçek bilen bir kız.. Masaldı hayat işte!! Ateşler can yakmazdı,sıcacık olurlardı. Sular boğmazdı, serinlik ve huzurdu. Kaybeden hep kötülerdi..
Söyle sevgilim.. Çok mu kötü biri o kız? Bak sevgilim gözlerine, inanç yok mu?Bilmem kaçıncı çıkmaz sokağın,bilmem kaçıncı kaldırımında oturmuş ellerine bakıyor.. Düşleri, gözlerinden yeni düşmüş. '' Hani masaldı? Elmalar nerde gökten düşecek olan?'' Tiksintiyle bakıyor dünyaya, kötü olmak istiyor.. Can acıtmak, silah kuşanmak.. Belki de boğmak ateşleri, suları yakmak diri diri ..
Düşlerinin gözleri paramparça eski soğuk kaldırımına dönüyor. Dizlerini karnına doğru çekip,sarıyor elleriyle etrafını.
Sigarasını yakıp dumanını izliyor bir süre.. İşte tek dilsizliği '' Keşke '' leri önünde dumanını bırakıyor yine ..
Sonra sevgilim, o kız geçmişindeki tüm ''Keşke'' dilsizliklerini silip, lugatını baştan yazmaya karar verdi.Son nefesini çekti ciğerlerine ve gönderdi dumanını düşlerini yükleyipte..
İzin ver yaralı yüreğime sarabilsin seninkilerini de kendi yaralarının yanında.. İzin ver bırakayım ellerine sol yanımdaki tüm güzellikleri..Boyun eğmeyelim olmazlara..Sadece inanmalısın ki yaşamak görsün sol yanımız..
Kayıtlar
