Şizokarakter

Lise yıllarında kalan şu anda görüşmediğim ve ileri derecede psikolojik sorunları olan bir arkadaşım vardı...
Kendimi onu düzeltebileceğime inandırmak gafletine düşmüştüm bu durumu yaşayan varsa bilir ya aman uzak duriim bu şizodan dersiniz ya da hah daha iyi, ha oldu,ha olacak diye kendinizi kandırıp baya baya emek verirsiniz...Her türlü hareketini psikolojik durumuna bağladığınız için onun size karşı hata yapma ve sizin onu affetme gibi bi durum söz konusu bile olmuyor.. O hasta herşeyi yapabilir ve siz sadece izlersiniz..Konuşursunuz, çok fazla konuşursunuz... Yanında olursunuz ne büyük bir belaya bulaştığınızın daha farkına bile değilsinizdir..Birlikte gezersiniz, dolaşırsınız pat bir anda uykusu gelir aynı dk. içinde eve götürürsünüz... Bir süre bu şekilde devam eder ve sonunda onun idolü haline geldiniğinizde kendi hayatınızı ona göre değiştirmeye başlarsınız...(benim sevgilime yalan atmışlığım var bu yüzden). Sorumluluk ve kahraman olma duyguları öylesine sarar ki belleği iki ucu boklu değneğin tam ortasında kalırsınız o anda ?! Biraz daha zaman geçtiğinde siz bi bok değiştiremezken bakmışssınız kendiniz değişiyorsunuz ...
Aynen bu durum oldu hiç birşey değişmedi çok fazla çabalasam da doktorların en ağır ilaçları verdiği belirti kriterlere oturtttuğu arkadaşım artık daha fazla hayal kurmaya başladı bir ara kendini mesih diye adlandırdığını bilirim :) Tabiki insan çok üzülüyor ama çıtkırıldım bünyemi daha fazla tehlikeye atamazdım.. Durum beni baya aştı... Arkadaşlığın sonlarına doğru yaklaşımlarda değişti,idollükten çıkıp sevgili olabilme kriterlerine göre konuşmaya başlayınca dedim dur anacım .... şizofrensende şizofrenliğini bil kardeşim ...didim ve görüşmeyi kestim tamamen iyileşeceğine ben değil tıp bile inanmıyor olsa da umarım daha iyidir... severdim keretayı... Elimden gelenide yaptım sanırım daha fazlasına gücüm yetmeyecekti vicdanımı rahatlıyorum bende sizlerin huzurunda hahaha:).....Geride kalanlarda her zamanki gibi tek karelik resimler..