TARİHÇE

Bu blog adını nerden aldı daha önce yazmam gerekirdi fakat şimdi yayınlıyorum... Hayatımdaki en önemli insanla yani abimle ilk kez birlikte dinledim bu şiiri ... Hani bazı zamanlar olur saatlik söyleşi ve dinletilerin içinden sadece bir cümleye takılı kalırsınız ve o cümle kulağınızın içinde çın çın çınlar durur işte yıllardır bu cümleyi bu yüzden unutamadım... Nasıl bir etki bıraktı bilemem ama duyduğum andan itibaren hiç unutmadım halbuki unutkan bir insanımdır... İşte o şiir, Yılmaz Erdoğanın kızı Berfin'e yazdığı şiir ;
Kızım Berfinim...
İçimin Gülen Yüzü...
Yaşanılası İklimim...
Hoş Geldin...
Adımın Çapraz Yazılması Kimin Umrunda...
Denize Düşen Yılana Öykünür Biraz Da...
Bir Aralık Sızıverdin İşte Ömrümüzün En Gevrek Zamanı...
Çıt Diyor Kırılıyoruz...
Öfke Kadar Saydamız O Zamanlar...
Ve Kırılgan...Bıçak Kadar...
Kızım Demeyi Öğrettiğin İçin...
O Tanrısal Kokun...
Ve Gülüşündeki Baban İçin...
Ki Hala Zilleri Çalıp Kaçmak İstiyorduk...
Yarım Yamalak Aşk Kırıntıları...
Tabakta Bırakılmış Yazık Atılacak Bir Sevda Haritası...
El Değmemiş Delilikler İstiyorduk...
Çocuktuk Daha...Büyümeye Direniyorduk...
İş Toplantılarında LOLİPOP ZAMANLAR Düşlüyorduk...
Ama Sızıverdin İşte...
Bir Avuç Yeşil Gevrek Rokaydık...
Mayışmamıza Bir Limon Yetecekti...
Biz Garsonu Bekliyorduk Sen Çıkageldin...
Hoş Geldin Berfinim...
Kızım Kızgınlığım...
Bilmiyorduk daha Objektiflerin Objektif Olmadığını...
İkimize Yeter Sanıyorduk İkimizim Toplamı...
Meğer Doyurmak Ne Zormuş...İçimizdeki Hayvanı...
Habersiz Geldin...Kusura Bakma Ortalık Biraz Dağınıktı...
Şimdi Hemen Toplarız Sanıyorduk Olmamıştık Daha...
İşin Zor Kızım...Hem Büyüyecek...Hem Bizi Büyüteceksin...
Baban Mı Var Derdin Var Kızım...
Hoş Geldin Kızım...
İçimin Gülen Yüzü...
Hoş Geldin...